شعر

عشق

آمدی جانا دوباره رخنه کردی در دلم

                             شد مصفا خانه ام از بوی خوبت ای گلم

انتظارت را کشیدم سالها با حوصله

                      تا که بر گردیی وخوشبو سازی از خود منزلم

مشکلم در زندگی هجر تو بود ودوری ات

       با صلابت آمدی  و حل نمودی مشکلم                                    

 لحظه ای ترک کردی و رفتی از برم

                               فکر کردی از تو واز خاطراتت غافلم؟

در غیابت ای صنم این زندگی معنا نداشت

                           جز غم وغصه در این مدت نبوده حاصلم

هر که را دیدم سوالی کردم از احوال تو

                          خوب می دانی که من همچون گدایی سائلم

التماست می کنم حالا که شادم کرده ای

                            دیگر از پیشم مرو من بر حضورت مایلم

عشق تو جان می دهد بر جسم وروحم

                   تا ابد بعد از این باعشق تو کامل تر از هر کاملم

من چه خوشبختم کنون با عشق و با میثاق تو

                                   کاش مثل تو شود مثل گذشته شاملم

صبح صادق شد ز ابوارت شب ظلمانی ام

                               پر تلالو شد ز خورشید وجودت محفلم

گر مرا قابل بدانی وبمانی در برم

                                می دهم در راه عشقت این سر ناقابلم

                                                                محسن کیخسروکیانی